07:00 uur

Ik start mijn werkdag met mijn vier DiSofa-collega’s tijdens een wekelijks werkoverleg via Skype. Alhoewel we verspreid over de wereld wonen in verschillende tijdzones, is iedereen aanwezig en enthousiast om elkaar weer te zien. Voor mij is het is nog vroeg. Voor mijn collega Eline in Singapore is het inmiddels avond, haar werkdag zit er al op.

Na dit werkoverleg maak ik met mijn oeroude bialetti een kopje koffie en bereid ik me voor op de cliënten van deze dag. We hebben deze maand onze 100e cliënt mogen verwelkomen! Ik installeer mij in mijn werkkamer. Een fijne lichte plek om cliënten te spreken, te schrijven en zelfs om de minder boeiende administratieve taken uit te voeren.

Mijn eerste cliënte van vandaag kreeg ooit een paniekaanval in de auto op de snelweg. Sindsdien rijdt ze geen auto meer en is haar wereld heel klein geworden. Ze kan daardoor ook niet met de auto naar een psychologenpraktijk voor behandeling. We werken samen toe naar het leren verdragen van de paniekklachten waardoor ze zich minder angstig voelt en ze stapsgewijs weer in de auto durft. Vandaag vertelt ze trots dat ze met de auto naar haar zoon is gereden.

Mijn tweede cliënt loopt momenteel stage in Canada. We zitten dus in dezelfde tijdzone. Hij voelt zich somber en gestrest in deze nieuwe omgeving. Hij legt de lat voor zichzelf hoog en voelt ook de druk vanuit zijn ouders om een hoge beoordeling te halen. Samen onderzoeken we hoe hij zichzelf wat meer ruimte kan geven zodat hij zich minder somber en gestrest voelt.

Daarna heb ik een uurtje tijd voor administratie en het terugbellen van twee nieuwe aanmeldingen via de website. De eerste aanmelding is van een vrouw die begrijpelijkerwijs niet op de wachtlijst wil staan voor een reguliere behandeling. Ze wil zo snel mogelijk starten. Online therapie klinkt in haar oren een beetje gek, maar ze wil het wel proberen.

De tweede aanmelding is van een man die door zijn huisarts naar ons is verwezen. Hij heeft een drukke baan en zoekt een behandeling in de avonduren. Dat sluit mooi aan op mijn tijdzone. In Boston is het namelijk 6 uur vroeger op de dag. Dat bevalt hem wel. We maken een afspraak voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek via een soort beveiligde Skype-omgeving.

13:00 uur

Rond lunchtijd duik ik de keuken in om een heerlijke salade te maken. Een groot voordeel van thuiswerken! Met een schuin oog op de klok zoek ik een recept erbij en heb zo een ontspannen half uurtje voor mijzelf.

In de middag staat een intakegesprek gepland met een nieuwe cliënt. Ze is ver gevorderd in haar zwangerschap en heeft letterlijk geen tijd meer om op een wachtlijst te komen voor een behandeling bij haar in de buurt. Ze is blij dat ze deze behandeling vanuit huis kan volgen.

Tot slot zie ik via de beveiligde Skype-omgeving nog een cliënt met ADHD die drie jonge kinderen heeft en een fulltime baan. Hij is prikkelbaar, vergeetachtig en is continue spullen kwijt. Zijn werkgever heeft hem gemotiveerd om hulp te zoeken. Via de online behandelmodule in Minddistrict krijgt hij tips en oefeningen om op een andere manier met zijn klachten om te gaan.

Ik rond de dag af met het schrijven van gespreksverslagen en het beantwoorden van de laatste emails. Daarna is het tijd voor een spinningles in mijn favoriete studio ‘downtown’.

Thuiswerken is om veel redenen ideaal, maar ik mis soms de gezelligheid van collega’s en een beetje beweging. Daar heb ik dus een oplossing voor gevonden. Ik geniet enorm van het metroritje naar het centrum tussen alle lagen van de bevolking. En dan een uurtje fietsen. Ik ben en blijf een Dutchie hier!